Delhi

Een van mijn eerste gedachten hier in Delhi is dat ADHD zo aan moet voelen! Wat een geweldige, zintuigen prikkelende kakofonie aan geluiden, kleuren en geuren. Ik weet niet waar ik kijken moet. Er is zoveel om te zien. Ik krijg de prikkels niet allemaal verwerkt! Wat ben ik blij dat Ron er bij is en een goede camera heeft! Dan kan ik later de rest bekijken, wat ik misschien heb gemist!

Het verkeer in Delhi kan ik het best vergelijken met het blokjes spelletje Tetris. Hoeveel banen een weg heeft kan niemand zien, er is geen of weinig wegmarkering. Is ook niet nodig, want als er een gaatje is en je kunt er nog tussen, doe je dat gewoon. Maakt niet uit of je met de auto, bus, vrachtauto, brommer, fiets, tuk tuk, riksja of zelfs te voet bent. Ook niet uit of je gewoon gebruiker, politie, ambulance of brandweer bent. Het voelt alsof je met een heleboel medeweggebruikers door een trechter gaat.
Precies zoals met Tetris, alleen dan met bewegende blokjes zijn. Niet normaal, wat een chaos!
De enige die nergens last van hebben zijn de koeien! Overal lopen koeien. Vaak alleen, soms met twee of meer. Koeien zijn heilig in India. Ze mogen overal komen en niemand doet ze iets. Met ervaring en de wetenschap dat dit zo is, lopen de runderen gewoon rustig tussen het verkeer door. Midden op de weg, langs auto's en brommers en zelfs dwars over de weg als ze daar zin in hebben. Als een koe dan zin heeft om te gaan slapen, dan gebeurt het regelmatig dat ze een plekje midden op de weg uitzoeken om hun middagdutje te gaan doen!:-)
Tja en ik maar denken dat koeien graag gras grazen :-o

Vandaag veel in de bus gezeten, we hebben geprobeerd een auto te vinden, waar nog geen deuk of kras op zat. Geen enkele! Ik vermoed dat je auto hier verzekeren best lastig of ingewikkeld zal zijn. Het is bijzonder om te zien hoe mensen hier kleine ruimtes opeisen. Als er met zeven rijdende voertuigen naast elkaar wordt gereden en niet snel genoeg vordert, zie ik een brommer zich tussen twee bussen duwen. In een ruimte waarvan ik nooit in had kunnen schatten dat er een brommer tussen paste! Wat dan extra bijzonder is, dat er amper boosheid is tussenweggebruikers. Wel een constante kakofonie van getoeter in allerlei hoogtes en korte melodische klanken, waar zelfs de koeien zich niets van aantrekken.
Het maakt dat ik het Nederlands verkeer vanuit een ander perspectief ga bekijken, relativeren van onze materialistische kijk op onze auto's is er een van. Dat ik in India nooit achter een stuur zal stappen is een ander.
Ik heb me, ondanks de drukte vandaag geen moment 't onveilig gevoeld. Het verkeer is megadruk, maar ook traag. Onze chauffeur (Mohan) beweegt zich met onze grote en lompe bus vlot en behendig op de weg. Bijkomend ben ik natuurlijk nogal afgeleid door alles wat ik zie.
Ik raak ook afgeleid door de bomen....ze hebben hier allemaal nummers! En als er nu tien zouden staan....maar het zijn er honderden!

Ik ga steeds korte verslagje maken, weet nooit hoelang m'n internet het volgende, zal houden!
Tot later xxx